ارتودنسی دندان باید در زمانی انجام شود که دندان‌ها به اندازه کافی رشد کرده باشند و ساختار استخوان فک بهبود یافته باشد. برای بیشتر افراد، این زمان حدود ۱۰ تا ۱۴ سالگی است، اما در برخی موارد ممکن است نیاز به ارتودنسی در سنین پایین‌تر یا بالاتر باشد. همچنین، در صورت وجود مشکلات جدی دندان‌ها مانند تورم لثه، خروج دائمی دندان‌ها و یا تغییرات شدید در فک و صورت، نیز ممکن است نیاز به اقدامات ارتودنسی فوری باشد. به هر حال، بهتر است با مشاوره پزشک خود تصمیم نهایی را درباره زمان مناسب برای شروع ارتودنسی بگیرید.
ارتوذنسی دندان کودکان
ارتودنسی دندان کودکان، شاخه‌ای از ارتودنسی است که به تشخیص، پیشگیری و درمان مشکلات دندانی و فکی در کودکان می‌پردازد. این مشکلات شامل برجستگی دندان‌ها، تراکم دندان‌ها، جابجایی دندان‌ها و نامتقارن بودن فک‌ها هستند.
بعضی از مشکلات دندانی در کودکان به صورت طبیعی خود بهبود می‌پذیرند، اما برخی از آن‌ها نیاز به درمان دارند. در صورت عدم درمان، مشکلات دندانی ممکن است باعث عوارض جبران ناپذیر برای سلامت فرد شوند. برای این که بتوانید بهترین روش درمان را برای فرزند خود انتخاب کنید، بهتر است با یک متخصص ارتودنسی مشورت کرده و پس از بررسی وضعیت دهان و فک فرزند خود، تصمیم گیرید.
انواع ارتودنسی دندان
- ارتودنسی متحرک: در این روش، دندان ها با استفاده از دستگاه هایی که قابل حرکت هستند، به جای خود قرار می گیرند.
2. ارتودنسی ثابت: در این روش، دندان ها با استفاده از براکت های ثابت و سیم های فلزی به جای خود قرار می گیرند.
3. ارتودنسی شفاف: در این روش، براکت های شفاف و سیم های نازک استفاده می شود تا دیده شدن دستگاه در دهان کمتر باشد.
4. ارتودنسی لینگوال: در این روش، براکت ها و سیم های فلزی به پشت دندان ها قرار می گیرند تا نامحسوس باشند.
5. ارتودنسی سلف لیگاتور: در این روش، براکت های خودبست به جای براکت های فلزی استفاده می شود که نصب و تعویض آن‌ها آسان تر است.
- ۹ بازديد
- ۰ ۰
- ۰ نظر
